นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
เจ้าชายไม่วิเศษ
หน้าที่ของเจ้าชายคือ มีของวิเศษ เรียนสำนักฤาษี ปราบยักษ์ ผจญภัย สร้างเมือง และครองคู่จับเจ้าหญิงสืบไป ^^
ผู้เข้าชมรวม
2,863
ผู้เข้าชมเดือนนี้
13
ผู้เข้าชมรวม
2.86K
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 14 ต.ค. 53 / 20:44 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เจ้าชายไม่วิเศษ
รางวัลวรรณกรรมเยาวชนรางวัลยอดเยี่ยม นายอินทร์อะวอร์ด ปี 2546
โดย ปรีดา อัครจันทโชติ
ดินแดนแสนวิเศษ เป็นแดนที่ประชาชนทุกคน ไม่ว่าจะยากจนหรือร่ำรวยมหาศาลแค่ไหน มีของวิเศษติดกายมาแต่กำเนิด มีเจ้าชายองค์ที่สิบเอ็ดของ กษัตริย์เข็มขัดวิเศษ กลับเกิดมาโดยไม่มีสิ่งเหล่านี้ เขาจึงเป็นตัวประหลาดสำหรับพี่น้อง และสุดท้ายก็กลายเป็น กาลกิณีของเมือง ตามคำทำนายของโหรหลวง จนถูกพระราชาขับให้ออกจากวัง โดยให้ไปร่ำเรียนวิชากับฤๅษีใน ป่าหิมพานต์ เพื่อสร้างวีรกรรม ปราบยักษ์ ช่วยเจ้าหญิง หาของวิเศษ และสร้างเมือง
ถึงแม้เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้จะเป็นไปตามแบบอย่างของละครพื้นบ้านไทย มีพระราชาหูเบาที่หลงเชื่อโหรที่เป็นคนไม่ดี แม่ของพระเอกเป็นตัวกาลกิณี พระเอกถูกไล่ออกจากวัง ไปร่ำเรียนวิชากับฤๅษี ผจญภัยในดินแดนป่าหิมพานต์ แต่เรื่องนี้กลับสอดแทรกแง่คิดดี ๆ มากมาย ทำให้เราคิดตามและย้อนมองดูตัวเอง
โดย ปรีดา อัครจันทโชติ
ดินแดนแสนวิเศษ เป็นแดนที่ประชาชนทุกคน ไม่ว่าจะยากจนหรือร่ำรวยมหาศาลแค่ไหน มีของวิเศษติดกายมาแต่กำเนิด มีเจ้าชายองค์ที่สิบเอ็ดของ กษัตริย์เข็มขัดวิเศษ กลับเกิดมาโดยไม่มีสิ่งเหล่านี้ เขาจึงเป็นตัวประหลาดสำหรับพี่น้อง และสุดท้ายก็กลายเป็น กาลกิณีของเมือง ตามคำทำนายของโหรหลวง จนถูกพระราชาขับให้ออกจากวัง โดยให้ไปร่ำเรียนวิชากับฤๅษีใน ป่าหิมพานต์ เพื่อสร้างวีรกรรม ปราบยักษ์ ช่วยเจ้าหญิง หาของวิเศษ และสร้างเมือง
ถึงแม้เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้จะเป็นไปตามแบบอย่างของละครพื้นบ้านไทย มีพระราชาหูเบาที่หลงเชื่อโหรที่เป็นคนไม่ดี แม่ของพระเอกเป็นตัวกาลกิณี พระเอกถูกไล่ออกจากวัง ไปร่ำเรียนวิชากับฤๅษี ผจญภัยในดินแดนป่าหิมพานต์ แต่เรื่องนี้กลับสอดแทรกแง่คิดดี ๆ มากมาย ทำให้เราคิดตามและย้อนมองดูตัวเอง
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เ้าายไม่วิเศษ
วันนี้หนูลำไย้อมานอนที่บ้านอุลุุป้า เนื่อาุพ่อับุแม่ไปทำานที่่าัหวัหลายวัน นี้เป็นรั้แรที่หนูลำไยออมานอนนอบ้าน โีที่มีพี่ลิ้นี่ที่ใีไม่เ่นนั้นหนูลำไยแย่แน่ หนูลำไยิน้าว อาบน้ำอย่าเรียบร้อยที่สุเพราะลัวุลุำรวที่น่าุไม่เยยิ้มเลย หนูลำไยพยายามนอนหลับแล้วแ่็นอนไม่หลับ พี่ลิ้นี่ัสินใเล่านิทานให้เ็น้อยฟั
“ั้นถาม่อนว่าถ้าให้หนูลำไยมีอวิเศษไ้หนึ่ิ้นหนูลำไยะเอาอะไร” ลิ้นี่ถาม
“อวิเศษ? เอาุ๊าวิเศษ ะไ้เล่นับลำไย” ลำไยบอ
“พี่็อยามีระเป๋าวิเศษเหมือนโเรมอน ทุน็อยามีอวิเศษทั้นั้น เ้าายแห่ินแนแสนวิเศษ็อยามีอวิเศษเหมือนัน” ลิ้นี่เปรย
“ินแนแสนวิเศษ? มันอยู่ที่ไหน่ะ?” ลำไยถามอย่าไร้เียสา
“ที่ไลแสนไล้ะ ที่ื่อว่าินแนแสนวิเศษเพราะ ทุนที่นี้ล้วนเิมาพร้อมอวิเศษทั้นั้น ยเว้น็แ่เ้าาย พระโอรสนที่ ๑๑ อพระราาเ็มัวิเศษเท่านั้น ที่เิมาไร้ึ่อวิเศษ ึทำให้ทุนรัเียมอเห็นว่าเป็นนแปลประหลาและไร้่า แ่เ้าาย็ไม่ละวามพยายามเมื่อเ้าายโึ้น เ้าาย็ออาเมือเพื่อไปเรียนับสำนัฤาษีาไฟ หวัเพื่อเมื่อบารศึษาะไ้รับอวิเศษเป็นราวัล เ้าายเินทาเ้าป่าหิมพาน์ และเรียนับสำนัฤาษี้วย่าเรียนแพแสนแพ บรราเ้าาย้วยัน็ไม่ยินีที่ะบเ้าายเป็นเพื่อน อยลั่นแล้สม่ำเสมอ 6 ปีผ่านมา เ้าาย็บารศึษา และถึเวลาอันหน้าื่นเ้นที่ะไ้รับอวิเศษาอาารย์!!!
แ่มันไม่่ายอย่าที่ิสิ้ะ ารที่ะไ้อวิเศษนั้นะ้อเอาเินทอำนวนมามาแล้วย เินทออเ้าาย็หมไปับ่าเล่าเรียนแล้ว แ่เ้าาย็ไม่ยอมแพ้ เ้าายออาารย์ไม่ว่าะให้เ้าายทำอะไร็ยอม พระอาารย์็เลยสั่ให้เ้าายไปเอาใบสรรพยาที่หุบเหวยัษ์ เ้าายเินทาไประหว่าทาเ้าายพบับอทานน้อย ่อมาลายเป็นพี่น้อร่วมสาบาน เ้าายพบว่ายัษ์ถูฤาษีสาปเป็นหินอย่าไม่ยุิธรรมเลย่วย และ็ไ้ใบสรรพยามาให้อาารย์ อวิเศษอเ้าาย
“อ้าว! ไหนบอว่าเป็นเนื้อู่ันไ?” ลำไยแย้
“โปานนี้ยัเื่อนิทานหลอเ็อีเหรอ้ะ เ้าหิอบลับำถามอเ้าายที่ถามเหมือนลำไย”ไ้ฟัำพูอเ้าหิปล้อไม้ไผ่็ทำให้ลำไยหน้าหิ
“เ้าายเินทาอย่าสิ้นหวั มีอทานน้อยที่อยปลอบใ เ้าายเินทาไปเอหมู่บ้านและหมู่บ้านนี้เอที่ทำให้เ้าาย้นพบวามริ ถึเ้าายะไม่มีอวิเศษ แ่็มีวามสุในแบบอเ้าาย และเ้าาย็พบว่าแท้ริแล้วอทานน้อยเป็นผู้หิที่อยูแลเ้าายมาลอ เ้าายึเปลี่ยนื่ออทานน้อย เป็นเ้าหิ แล้วเ้าาย็อยู่ับเ้าหิอย่ามีวามสุลอไป” ลิ้นี่เล่าถึรนี้็พบว่าวาวน้อยอลำไยเริ่มปรือล
“หนูอบเรื่อนี้ั” ลำไยพูัวเีย
“พี่็อบ มันเป็นวรรรรมเยาวนเรื่อ เ้าายไม่วิเศษ้ะ เล่มนี้ไ (ลิ้นี่หยิบหนัสือเล่มหนึ่ึ้นมา)มันสอนให้นรู้ัพอเพีย พอใในสิ่ที่เรามี และไม่ยึิับ่านิยมแ่็มีวามสุไ้เหมือนเ้าายที่ไม่มีอวิเศษ็มีวามสุ อยู่ับเ้าหิ ผู้นในเมือเารพรั ไ้ปราบยัษ์ แถมอ่านไปยัมีารัแปลนิทานพื้นบ้านบาเรื่อใส่มา้วยนะ พี่ประทับใรนี้แหละ และพี่แนะนำให้อ่าน เอาไปเลย้ะพี่ให้ไปฝึอ่านนะ” ลิ้นี่ส่หนัสือให้น้อ
“อบุะ” ลำไยยมือไหว้อบุลิ้นี่ ่อนที่ะหาว
“อนนี้นอนไ้แล้วนะ ฝันี้ะ” พี่ลิ้นี่บออย่าเอ็นู
“ฝันี่ะ” แล้วไฟห้อนอน็ับล ลำไยอยู่ในห้วอวามฝัน นิทานเรื่อนี้เหมือนัเรื่อนำทาให้หนูลำไยใระรู้ว่าอนาหนูลำไยอาะลายเป็นนัเียนื่อั็ไ้!!!
ผลงานอื่นๆ ของ BanoFFy ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ BanoFFy
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น